ပါးလီတက်

ဘောင်လီတက်ခြင်း မည်သို့၎င်း အချစ်ရှိသော ပါးလီတက်ထဲသို့ ဖြစ်လာခဲ့သလဲ

တာပိုကာဘောင်များသည် ၁၈၀၀ ခုနှစ်များအထိရှိခဲ့သည်။ တာပိုကာသည် ထိုအချိန်တွင် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာအစားအစာဖြစ်ခဲ့ပြီး ဥရောပ၊ အာဖရိက၊ အာရှနှင့် တောင်အမေရိကတို့တွင် အလူ့သမိုင်းကြောင်းတွင် အမြင်ရှိခဲ့သည်။ လူများသည် မျိုးမျိုးသောနည်းလမ်းများဖြင့် တာပိုကာကို အကြိုက်ချင်းစားခဲ့သည်။ ၁၉၅၀ ခုနှစ်တွင် တိုင်ဝန်းတွင် လူဝါးဟန်ချီးဆိုင်ရာ ယူဟန်ချီးဆိုင်ရာမှ ဘုတ်တီးခဲ့သည်။ လူများသည် အပူပြောင်းမှုနှင့် အစိမ်းအပူပြောင်းမှုနှင့် အဆိုးရောင်းသော သကြားဖြင့် အားလုံးကို ချစ်ခဲ့သည်။ နာရီနှစ်များအကြာတွင် တာပိုကာဘောင်များကို ထိုအစားအစာတွင်ထည့်သည်။ ထိုသစ်ဖန်တီးမှုကို အာရှနိုင်ငံများတွင် ဘုတ်တီးအဖြစ် စားသုံးခဲ့သည်။ ဒီတိုင်းကမ္ဘာလုံးရှိ ဆိုင်များနှင့် ကာဖီများတွင် ဘုတ်တီးကို ရောင်းချထားသည်။ ကလေးများမှ အကိုင်းအကြီးများအထိ အားလုံးက ဒီအကြိုက်သောအစားအစာကို ချစ်လို့ရှိသည်။

မောက်ပြီးလုံးတွေ အလုံးလောက်နဲ့ သိမ်းထားတဲ့ အချိန်မှာ ဘယ်လိုရင် ဖြစ်လာတာလဲဆိုတာကို မင်းဟာ မိမိကိုယ်ပါ မေးခဲ့ပြီး မလဲ။ ဒါအတွက် သိပ္ပံရာရင်းတစ်ခုရှိပါတယ်! မောက်ပြီးက ကာဆာဝဲက ဆိုင်းထုတ်လာတဲ့ အရာပါ။ ဒီအားဖြင့် အဲ့ဒီ အစားအသောက်ကို ချီတားလိုက်တာနဲ့ လုံးလေးတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလုံးတွေဟာ ဘာကြောင့် အထူးလဲ။ ဒါတွေဟာ viscoelasticity လို့ခေါ်တဲ့ ဂုဏ်သတ္တိတစ်ခုရှိပါတယ်။ ဒါက လုံးတွေကို ပိုက်ပြီး ပြန်လည် ရှိနေတဲ့ အခြေအနေကို ပြန်လည် ရှိစေပါတယ်- ရubber band လိုပဲ။ ဒါဟာ အားလုံးရဲ့ အမွှေးများကို ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ အခါမှာ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အချိန်ပြီးပါပဲ။ အပူပြားနဲ့ ရေရှိတဲ့အခါ ဒီအမွှေးတွေဟာ gelatinize ဖြစ်လာတယ် (အဓိပ္ပါယ်မှာ အဲဒီအမွှေးတွေကို ချိုးဖျက်မှာမဟုတ်ဘဲ ရှည်လျှော့ထားတာပါ)၊ ဒါကြောင့် မောက်ပြီးလုံးတွေ လို့ခေါ်တဲ့ ကြောက်ကြောပြီး အရာတစ်ခုဖြစ်လာပါတယ်။